Hi, this is Teunis, blogging for Frans who has no internet-access nearby at the moment.
Today, again biking under lowering skies. The sun only very faintly creeps through the dark clouds now and then (Teunis: judging from the European rain-radarsite http://www.meteox.com/, Frans is going to get some rain today again..). Moreover, there is a strong wind to fight. Now enjoying a cup of coffee in Bingen, after 413 kilometers. Lots of time for reflection and musing. Time to bike ahead…
Dag allemaal. Ik passeer toevallig een internetshop en maak van de gelegenheid gebruik. Gezellig bij Peer langs geweest. De limoncello maar laten staan voor later. Dat is nog een cadeautje van Gino! ‘ s Avonds in de regen de tent opgeyet na 112 kms. Een afgelegen camping waar niets te beleven viel, ook niets te koop. ‘sMorgens nat opgebroken, maar toen ik de Rijn na 177 kms bereikte scheen de zon en werden mijn schoenen (en voeten) eindelijk droog. rechtsaf geslagen en na nog 15 km een pover campingkje gevonden langs de rivier, met de brommende scheepvaart de gehele nacht hoorbaar naast me. Er was wel een plastic-stoeltjes-terrasje waar ze grote bieren tapten en een schnitzel a la casa maakten. De avond was perfect, dus dat was weer goed. Twee Nederlandse jongens hebben me wat geholpen met informatie over de route, want ik had niets. Nu wel, in Neuss wat gekocht. Ik heb hun nog wat kunnen helpen, ze hadden een aanrijding met een kind gehad en er zat een knaap van een slag in een wiel. Voorlopig opgelost en dringend een fietsenmaker aangeraden. Vanochtend vertrokken op weg naar Keulen en verder.
Ik moet eruit. Tot larer, Frans
There were good things and not so good things until now. First the not so good things: My so sophisticated and lightweight bike now appears too be very heavy. It took me a whole lot to get used to it and my optimism concenrining the passes in the Alps has diminished a bit. We#ll see by then. Then there is a constant head wind, limiting my speed and range. Then the fist night and the morning after that it rained heavily and almost without interruption. It left with a wet tent packed on my bike and it took most of the day for my shoes (and feet) to get dry. But in the end I#m in my third day now and covered 230 kms. I reached the river Rhine the second day at 15.30. There I turned to the right and now I have the river on my left hand all the time. I put my tent on a (very basic) campsite along the river. Quite romantic, I heard the ships’ engines the whole night. They had a little Imbiss (cafeteria) there as well and I enjoyed some large beers and a Schnitzel a la casa (real name!). Now I’ m 25 kms before Cologne, which I hope to pass. I just happened to see this internetshop along the road. My next stop is too be near Bonn.
Talk to you later. Frans
Small film: Arrival at Peer’s house.
After one hour and a half I concluded my first one percent of my trip at Peer’s house. I had to pick up the Limoncello that the Turin group left here for me when they were in Tilburg in May 2006 for the Travelcare project.
We decided to leave the Limoncello at Peer’s to be picked up another time. The coffee and peperkoek was nice. Thanks, Peer.
After the visit I’ll continue my trip and hope to reach Venlo, on the German border, tonight.
Dear friends, here we are back again. Some of you may remember I promised to come and see you by bike after my retirement. After Eveline and I made our great biketrip through Thailand and Laos earlier this year we made some more smaller (4 and 5 days)tours here in Europe. We already payed a visit to Werner and his wife Ellen in Ibbenb眉ren(Germany). We spent a nice afternoon and evening in their house, Gerhard and his wife Gudrun were there as well, we spent the night there and I had to start the next day with some aspirins. It was just as if we were working on a project 馃檪
Now I will be off for a bigger one:
I will leave home next Wed, Aug 16. Tent on bike. I will travel east to the river Rhine,
which I will follow upstream towards Basel in Switzerland. There I will
continue, using 3 different cycle routes and reach Martigny. If I
succeed so far I will have travelled through relatively flat areas all
the time. But then I’ll have to cross the Grand Saint Bernard. I hope to
do it by bike. But the weather, my condition or other circumstances could cause me to do it by bus or something like that. After having
crossed the pass it’ll be 2 days towards Torino at the most. There I hope to meet my friend Gino. If nothing goes wrong I should reach Torino
at Aug. 30th at the latest. I planned to stay just for 2 or 3 days. Then
I’ll continue my trip through the Susa valley towards France, acrosse the Mont Gen猫vre pass. It’ll probably take me a week to reach the little village of Lunas (north of Bezi茅rs), where two of my former neighbours live. I hope to stay with them for a couple af days. Then I’ll ride up to the Rh么ne river again and continue my way up north along the Rh么ne, Sa么ne, the plateau of the Meuse towards Luxemburg and Breda. Hope to be back home somewhere end of September. At least two persons will be happy then, I expect.
I hope to report during my trip on this blog:
it’s a sort of contemplation, reflections on my experiences. I hope to receive your reactions of course. I’m not sure if I’ll cross so many opportunities to go on the internet, so I’ve no idea of how many entries will be made.
Enjoy yourselves and I hope to be in touch often enough.
Frans
Dag Lezers, daar gaat hij weer. Zonder Eveline deze keer. Met de tent, startend vanaf de deur van het schuurke. Twee doelen: een bezoek aan collega en vriend Gino Gomba in Turijn en een bezoek aan Rob en Jacques in hun zuidfranse woning te Lunas. Vertrek woensdag 16 augustus, terug ergens eind september. Hoop ik tenminste. Er kan van alles gebeuren, het is ver en ik moet 2 keer de Alpen over. Ik stel me onbevangen op, als het om een of andere reden niet lukt, soit. Dan zal het anders gaan.
Ik vrees dat de internetmogelijkheden in de plaatsen waar ik doorheen kom niet dikgezaaid zullen zijn, dus hoe vaak er een bijdrage komt kan ik niet zeggen.
Ter geruststelling van enkelen een procedure-afspraak: 1) er waren wat lezers die mijn bijdragen uit Azi毛 te lang(dradig) vonden. Daar kan ik inkomen. Daarom zal ik proberen bij iedere nieuwe bijdrage kort informatie te geven, en daarna melden dat ik ga uitweiden. Kunnen de luie lezers afhaken. 2) Om Gino e.a. mee op de hoogte te houden zal er af en toe een Engelstalig stukje tussen staan.
Uitgebreid: gedurende de laatste jaren van mijn werkzame loopbaan werkte ik als internationaal co枚rdinator.Ik heb een aantal buitenlandse collega’s "beloofd" dat ik op de fiets langs zou komen na mijn terugtreden. Daar ben ik al mee begonnen: Eveline en ik zijn een dag of 10 geleden op bezoek gefietst bij Werner in Ibbenb眉ren (D). Heel gezellig, Gerhard was er ook, het werd laat en ik ben de volgende dag begonnen met paracetamol. Nu is Gino Gomba aan de beurt. De route: Van huis uit recht naar het oosten naar de Rijn. (Krefeld). Dan langs de Rijn stroomopwaarts tot in Basel (Zw). Je zou het niet verwachten, maar er zijn daar geheel bewijzerde fietsroutes door het gehele land. Ik zal er 3 combineren en kom dan in Lausanne bij het meer van Gen猫ve. Dat is eigenlijk een verstopping van de Rh么ne, die ik verder stroomopwaarts zal volgen tot aan Martigny. Dan komt het! De oplettende lezer zal gezien hebben dat de route tot nu toe zo goed als vlak is. Na Martigny echter niet meer: daar is de Grote Sint Bernard pas, een kleine 2500 meter hoog. (het is daar nu ik dit schrijf -1 C!) In principe op de fiets! Maar wie weet voel ik me wat slap in de benen op dat moment, of begint het net te regenen….Als ik er dan toch over ben zit ik een dag later zowat in Torino (Turijn), en dat is een mooie stad. Voor dat ze daar miljoenen Fiatjes gingen maken woonden daar nl. de eerste koningen van Itali毛, het huis van Savoye. En dat kun je heel goed aan de stad zien. Ik rust dan wat uit, ontmoet Gino en nog wat mensen, ga natuurlijk heel lekker Piemontees eten etc. Dan na een paar dagen westelijk het Susa-dal in (winterspelen van Turijn) en via Sestri猫re (overwinningen van Chiapucci en Pantani als ik het goed heb) naar Brancion in Frankrijk. Vandaar in zuidwestelijke richting afzakken naar de Rh么ne en verder westelijk naar Lunas. Daar een paar dagen logeren bij Jacques en Rob (daar kun je ook heel lekker eten), daarna terug naar de Rh么ne en noordwaarts naar huis. Als het allemaal zonder tegenslag en onverwachte zijsprongen gaat verwacht ik rond de 24ste september weer thuis op de klep te vallen. Dan zullen er naar verwachting 2 heel blij zijn, denk ik toch.
De volgende bijdrage van ergens onderweg. Hopelijk is het woensdag beter weer dan vandaag.
Frans
Dit is de laatste bijdrage. Wij kijken terug op een fascinerende reis en hebben graag deze log bijgehouden. Ik denk dat er over niet al te lange tijd weer wel eentje zal komen, het is nl. erg goed bevallen. We zijn verrast door het aantal pageviews: op dit moment 4950. We weten niet goed hoe dat te duiden, maar het is niet weinig. We bedanken alle lezertjes voor de belangstelling en de leuke reacties. We komen elkaar binnenkort vast wel ergens tegen. Tot dan.
Sabaai die!
Helaas overreden en even later overleden.
Typisch Eveline. Design op maat.
Sikhat Guesthouse. We verbleven in een van de 5 bungalowtjes die Sikhat (foto) het jaar daarvoor zelf op zijn grond had gebouwd. Dit is het ontbijt: rijst, 2 gebakken eieren, toast, koffie, fruit, in bananenblad ingepakte zoetigheid. Allemaal door zijn vrouw gemaakt. “You here, I happy”. Hij beloofde dat hij over 2 jaar Engels zou spreken. Hij leerde het via een boekje met plaatjes en Engels-Thaise verklaringen. En dan maar met de gasten praten. Wij vonden de ochtenden heerlijk (het is ca. 0700 uur. Hij had het dus koud!.
Het Chinese dorp Mae Salong (van de Kwomingtang soldaten). Van opiumteelt naar thee. Het moet een agrotoerischtische bestemming worden.
Die thee groeit er dus echt.
Deze monikken nemen geschenken in ontvangst tijdens een groot Boehistisch festival in en rondom hun Wat (klooster).
Er bestaat ook zoiets als het rijke boedhistische leven. Het was nog een lekkere joint ook.
Deze heeft geen oogje op Eveline, dat mag hij als monnik namelijk niet. Hij was aardiger dan hij er uit ziet. Alleen niet erg spraakzaam.
Deze jonge monnik wilde Engels leren. Had een leerboekje bij zich en zocht a teacher. Dat trof natuurlijk. In de conversatie bleek dat hij nog niet wist of hij monnik wilde blijven. Wat hij wel wist was dat hij wilde “be rich”.
Elkde dag voor dag en dauw dreunen de tromslagen.
Als ik het Van der Valk restaurant bij Breukelen passeer vind ik het iedere keer weer een draak. Lelijk en ongepast in de polders van Nederland. In de regio van oorsprong ziet dezelfde (aanverwante) architectuur er prachtig uit. Enkele voorbeelden van tempels, waar overigens ook weer allerlei architectonische periodes en stromingen te onderscheiden zijn.
Deze was te vinden in het archeologische park, is dus honderden jaren oud.
.
Ergens onderweg.
Een detail van het tempelcomplex in het Grans Palace in Bangkok.
Idem.
Ergens in het noorden.
Tempelinterieur met monnik.
In Vientiane.
Vanuit een andere gezichtshoek.
Hoog en smal, heel elegant.
Levensecht.
Een oude in Chang Mai. Van hout, zeldzaam. Burmees.
Een detailopname. Let op het niveau van het ambachtschap.
Weer een historische.
Idem.
Honderden boedhabeeldjes op een rij en bij elk beeldje een muntje in de beker. Verhoogt je kansen in je volgende leven.
Ze waren overal.