De fietsen

Nadat vorig jaar 8 november bij een inbraak onze trekking-fietsen uit de schuur waren gestolen hebben we, met behulp van enig verzekeringsgeld, een paar dingen gedaan: de schuur voorzien van nieuwe deuren en veilig hang- en sluitwerk, de achterpui vervangen door openslaande deuren en last but not least 2 nieuwe fietsen gekocht. We hebben ons uitgebreid georiënteerd, want we wilden echt iets goeds. Tenslotte via dealer Louis van Dijk Fietsplus in Breda 2 Santos Travelmasters gekocht. De fietsen zijn geheel volgens onze wensen opgebouwd. Beide fietsen zijn van aluminium met 28 inch-wielen en zijn afgemonteerd met Shimano LX (naven, derailleur op F’s fiets). Ze zijn voorzien van Schwalbe Marathon banden met een breedte van 42 mm. Dat lijkt wat breed, maar het loopvlak dat de weg raakt, mits op goede spanning, is zeer smal. Het effect is dat de banden weinig wrijving geven, want een smal loopvlak, maar toch voldoende vering kunnen geven als de weg slecht is. De (velg)remmen zijn van Magura en werken hydraulisch (oliedruk). Verder een recht (MTB) stuur met super prettige leren handvatten en zeer ergonomische bar-ends van Cane Creek. Ook van dat merk zijn de verende zadelpennen (Thudbuster), speciaal uit Amerika overgekomen. Het is een parallellogram met daarin een blokje urethaan-elastomeer (verschillende kleur voor verschillende gewichten). Zorgt voor de perfecte demping. Daar hebben we even naar moeten zoeken. Daarboven een leren San Marco zadel (met gel-vulling) op F’s fiets. Voor E hebben we even moeten zoeken naar een lekker zadel, is een Lookin geworden, ook met gel natuurlijk. Er zit niet meer op dan nodig is, bv. geen dynamo e.d. Verlichting hebben we via onze hoofdlampjes, die we ook gebruiken tijdens kampeerreizen en deze keer wellicht als we eens in een zeer eenvoudig onderkomen moeten verblijven. Wel lichtgewicht achterdragers (met batterij-achterlichtje) en dito spatborden. E’s fiets heeft een zg. mixed frame, 50 cm. Omdat zij ooit haar rechterduim uit de kom heeft gehad heeft zij moeite met het schakelen van de voorderailleur bij de “gewone” shifters. Daarom is er op haar fiets een SRAM X-9 derailleur gemonteerd; voor 3, achter 9. Schakelen doet zij via zg. grip-shift, zij draait het handvat en heeft geen duimprobleem meer. F’s fiets, maat 57, heeft voor en achter Shimano Deore LX, ook 27 versnellingen. Deze fiets is voorzien van pedalen met aan één zijde een spd-kliksysteem, zodat de fietsschoenen vastgeklikt kunnen worden. Net als echte bikers dat doen! Ook hebben we bidonhouders (één voor een gereedschapsbus) en E heeft een fietscomputer, F heeft een GPS gemonteerd. Helaas kan die in ZO-Azië niet volledig benut worden, omdat de topografische software voor die gebieden zeer summier is. Maar de rest doet hij prima, o.a. een hoogtemeter (met geheugen e.d. natuurlijk). De fietsen zijn zeer stijf, maar door de relatief brede bandenmaat, de zachte handvatten en bar-ends en de verende zadelpennen toch comfortabel. Ze fietsen zeer licht, ze vliegen onder je vandaan! Het gewicht van de kale fiets is nu 15,5 (F) en 15,8 (E) kgs. We zullen echter rijden met elk 2 AGU-fietstassen achter en een stuurtasje, een bidon water en wellicht nog wat boodschappen en andere spullen, waardoor het eindgewicht hoger komt te liggen. Voor pechgevallen nemen we mee: een tool met allerlei inbussleutels, een Leatherman tool met zakmes, flesopener e.d, plakspullen, een binnenband, een stukje canvas voor buitenbandreparatie, enkele noodspaken, remblokjes, een kettingpons, enkele pennetjes voor kettingreparatie, wat moertjes en boutjes, een derailleurkabel, een stukje dunne ijzerdraad en plakband. En een op onze eerdere ervaringen gebaseerd optimisme! We hebben er zin in.



[/img]http://www.mijnalbum.nl/Foto=LFHUC6KX[img=]

[/img][img]http://www.mijnalbum.nl/Foto=LFHUC6KX[img=][img=]

De route (zie ook log 8)

N.a.v. Ronald’s vraag hier in grote lijnen onze reis:
het is misschien wat minder avontuurlijk dan het lijkt, we beschikken nl. over een routebeschrijving. We hebben deze reis geboekt bij een (piep)kleine touroperator met de naam Asian Way of Life. Dit bureau wordt hoofdzakelijk gerund door een persoon, Bert, die helemaal gek is van fietsen in ZO-Azië. Hij heeft een aantal routebeschrijvingen gemaakt, met daarbij allerlei praktische aanwijzigingen, zoals etappe-voorstellen, logiesmogelijkheden, eetgelegenheden, bezienswaardigheden, openbaarvervoer, geld etc. Een beetje Lonely Planet-achtig, maar dan specifiek gericht op één bepaalde route. Onze fietsreis in Noord-Vietnam hebben we ook via hem gemaakt. Nu hebben we 2 routes bij hem “afgenomen” en gaan die rijden. Ook onze vluchten en de transfers van de airports (Bangkok en Chang Mai) naar het hotel (eerste nacht) hebben we via hem geboekt. We hebben dus een duidelijke leidraad, maar in de uitvoering ervan zijn we vrij, we beslissen per dag wat we zullen doen, blijven of vertrekken, hoever, hoelang, waarheen precies etc.
Het plan: 1 Januari naar Bangkok, daar blijven we 2 dagen, daarna vliegen we door naar Chang Mai (700 kms noordelijk). Van daaruit gaan we fietsen, in noordelijke richting. Na een dag of 10 denken we bij Chiang Kong de grens naar Laos over te steken. Daar zullen we waarschijnlijk op de boot stappen. Die brengt ons dan over de Mekong in 2 dagen naar Luang Prabang. Het zou ook kunnen dat we slechts één dag op de boot zitten en de rest fietsen. Van Luang Prabang rijden we naar het zuiden, waar we dan bij Vientiane Laos weer zullen verlaten en Thailand weer binnenkomen. Daar pikken we de 2de route van Bert op en rijden terug naar Chiang Mai. Van daar vliegen we dan via Bangkok terug naar Amsterdam (China Airlines). Als alles volgens planning verloopt komen we op 23 februari om 0910 hrs aan.
We zullen verblijven in hotels, hotelletjes, guesthouses en misschien een keertje bij mensen thuis. Op Bangkok en de eerste nacht in Chiang Mai na ligt dus nog niets vast. De bagage bestaat uit 2 fietsen, die elk incl. doos, gereedschapsetje en een paar reserveonderdelen (een paar spaken, stukje canvas om eventueel een buitenband te reparerene.d.) wel de limiet van 20 kgs p.p. zullen halen. Voor een niet al te hoog bedrag zullen we dan de rest van onze bagage als excess luggage meenemen. Dat zal niet veel zijn, onze ervaring heeft ons geleerd dat we niet veel nodig hebben, het lijkt of we iedere keer minder meenemen. Ieder twee tassen voor achter op de fiets plus een stuurtasje, that’s it. We proberen het niet meer dan 15 kgs totaal te laten zijn.
Voorlopig moet het echter nog Kerstmis worden, E gaat weer koken! En as zondag moet er gebiket worden in Oosterhout. De Jonge Renner heeft nl. zijn jaarlijkse veldtoertocht en daar zal ik zaterdag en zondag behoorlijk druk mee zijn. En waarschijnlijk, volgens goede traditie, heel nat en erg koud worden.
We’ll keep u posted.

In log 8 zijn kaartjes van de route opgenomen.

Bagage en visa

De bagage (grote fietsdozen) gaat probleemloos naar (en van) Schiphol met “Koffersuitenthuis”. Zelf zullen we op ons gemakje met de trein reizen, wel zo comfortabel. De visa zijn er ook. Overigens: van de prijs van een visum kun je daar ongeveer een week leven, pfff.

De naam van de log.

Was ik nog vergeten. Je zoekt een naam en dan blijkt dat een heleboel namen niet meer vrij zijn. Hoe kwam ik nu op deze naam? Wel: we gaan fietsen. Dan zijn onze initialen f en e. Die komen in de naam 2 x voor, in verschillende volgorde. Verder vond ik het een leuk understatement, onze tocht zal nl. waarschijnlijk tussen de 2 en 2 1/2 duizend kms beslaan,.

De voorbereidingen zijn nog niet echt gestart, hoewel: E zit nu in een Lonely Planet te lezen, het begin is dus gemaakt. Natuurlijk hebben we ok onze vaccinaties al gehad, incl. de Mantoux-prik ivm TBC-controle. Ook zijn onze paspoorten op dit moment in Brussel voor het visum voor Laos. Komende week onze fietsen een check laten geven, fietsdozen regelen en uitzoeken hoe we die op Schiphol krijgen. We vliegen nl. op een handig tijdstip: 1 Januari 2006 om 14.30 uur. Op een andere dag staat natuurlijk iedereen in de rij om ons met een busje weg te brengen, maar deze keer heb ik daar een hard hoofd in. Normaal reizen we per trein, dus geen probleem, maar die grote dozen baren me nog enige zorgen. Zoeken we uit.

De veldtoertocht deze morgen was inderdaad een succes, prachtige berijpte bossen en velden, prettig gezelschap, waarom zou je dit prachtige land eigenlijk verlaten?

See u soon.
F

Weblog geactiveerd.

Vandaag, 10 december 2005, heb ik deze weblog geopend. Het is een idee dat meerdere mensen geopperd hebben i.v.m. onze aanstaande fietsreis naar Noord-Thailand en Laos. Zojuist hebben Eveline en ikzelf de weblog gelezen van Joost Franken (zoon van Mart) en zijn vriendin Lixe die nu in hetzelfde gebied rondtrekken. Dat werkte aanstekelijk. Vandaar.

Vanaf 1 december ben ik vrijgesteld van arbeid, d.w.z. met pré-pensioen. Dat is erg wennen. Gisteren op het College Economie van ROC Midden-Brabant hebben we officieel afscheid genomen. Het was voor mij een heel fijne gebeurtenis. Ik werd echt in de watten gelegd, veel vriendelijke en lieve woorden. Stapel cadeaus. Cynici hoor ik zeggen: “Jaja, over de doden niets dan….”, maar we hebben het als authentiek ervaren. Vanavond komen mijn collega’s en vrienden van het team internationalisering, Ronald, Peer en Noureddine, eten. Eveline gaat ze een koninklijk diner voor zetten. Voor ons clubje het echte afscheid. Hoewel; ik hoop met Ronald morgen in Baarle-Nassau weer een veldtoertocht te rijden. Iets wat we vol zullen houden. We hopen – en weten – dat het een fijne avond zal worden. Zal wel met de nodige emoties gepaard gaan. Maar dat kan, weten we van elkaar.

Daarna zal ik bij tijd en wijle verslag doen van onze voorbereidingen en de reis zelf.
So we’ll meet again.
Frans