Het hoge noorden van Thailand

Zaterdag 13 januari: Mae Sai.
Na enkele dagen in de bergen zijn we nu weer terug in een toeristisch plaatsje aan de grens van Birma. Het betreft hier overigens vooral Thaise toeristen. Westerlingen komen we nauwelijks tegen. Het gebied lijkt welvarend. Mooie Thaise huizen. Ook wel hutjes, maar over het algemeen lijkt het hier economisch gezien goed te gaan. Het heet hier hoogseizoen te zijn, maar we kunnen overal zonder problemen meteen terecht. Dat is minder voor de bevolking denk ik, want ze staan wel met 5 mensen klaar om een kopje koffie te maken. Het voordeel van lage lonen is wel, dat er tijd en geld is om de mooie tuinen rondom onze verblijven te onderhouden. Ook in deze drukke stad hebben we weer een prachtig onderkomen aan de rivier gevonden. Een bamboo-bungalow, met een mooi terras. Bij toeritistisch moet je je niet al te veel voorstellen. Het betekent heel veel winkeltjes met namaak Gucci, Versace, Sony enzovoort. We zijn vanochtend in birma geweest en daar was het precies hetzelfde. De Thai gaan kopen in Birma, omdat het daar een fractie goedkoper is, de Birmenen komen over de grens naar thailand, omdat de collectie daar iets groter is. Het lijkt een beetje op Baarle-Nassau op zondag.
De bergen waren prachtig. Het is ’s morgens koud (dat wil zeggen: vest nodig) en zodra de zon doorkomt wordt het alsmaar warmer. Onderweg hebben we een kinderopvangcentrum
gezien en op mijn vraag of ik even mocht kijken werd ik meteen uitgenodigd om foto’s te maken. We hebben een etappe gefietst, waarbij het zo stijl was dat we niet op de fiets konden blijven. Gelukkig lukte het Frans ook niet. Bergaf kreeg ik rijles: achterop je zadel gaan zitten en niet te hard met de voorrem remmen, anders ga je over de kop. Ik blijf dus wel preventieve maatregelen treffen. Verder was ik eigenlijk de gehele pcda-cyclus uit mijn hoofd aan het zetten, maar ik merk dat je er soms- in verband met de veiligheid – niet omheen kunt en dat is toch een zeer belangrijke doelstelling.

Omdat ik verzuimd heb het e-mailadres van mijn lieve vriendin Frieda mee te nemen via deze weg: Frieda, van harte gefeliciteerd met je verjaardag.

Ook goed te lezen dat pa onze reis kan volgen. Het heeft niet zoveel zin van hier uit kaarten te versturen, maar de digitale weg wordt zo ook voor 88-jarigen toegankelijk.

Groetjes van Eveline.

Fang 2

Onze fietsen zijn dus goed uit de doos gekomen. We hebben er nu bijna 200 kms op zitten. Het wordt soms redelijk heuvelachtig, hoogste “pas” was 711 mtrs. Maar ik weet niet of de GPS dit juist ziet, want ik heb geen enkel referentiepunt. Soms moeten we echter nogal zweten. Met deze temperaturen gaat dat overigens snel.
Voor Ronald: in Bangkok ergens op een straatmarkt een nieuwe short voor mij gekocht (dwz tot over de knie). Een echt merk: Diesel. Kostte wel 150 Baht (ca. 3 Euro).!
We hebben eergisteren geslapen op een bungalowparkje (6 huisjes) van mevouw Malee, gelegen aan voet van de op een na hoogste berg van Thailand (2175 m). Een huisje waar net een bed in past met een aangebouwd hokje waarin de wc en douche (warm water!). Ze had ’s avonds lekker gekookt. We zaten buiten aan tafel met Canadees, Amerikaans, Schots en Nieuw Zeelands gezelschap. We hebben tot diep in de nacht gepraat over het Thaise Boedhisme, de relaties met de wereldgodsdiensten, de politiek en de zin van ieders persoonlijke leven. Was een geweldige avond. Waar was Noureddine, die had ik er graag bij gehad. (we kunnen geen vraagteken vinden op het toetsenbord). En voor Hugo was het ook wel wat geweest, toch?
We peddelen dus lekker verder, na morgen wellicht een rustdag. Dwz. dat we wellicht een nachtje blijven en ter plekke iets leuks gaan doen. We zitten aan de Birmese grens en in de buurt van de bergstammen en stammen waar de vrouwen hun halzen verlengen met koperen ringen en nog meer van dit alles. Overigens is het lokale bier hier, Shinga, van uitstekende kwaliteit. Zelfs Eveline waardeert het!
Groetjes weer,
Frans

Fang

9 januari 2006
Al weer onze vierde fietsdag. Het gaat erg snel. Chiang Mai was een heel leuke stad, waar we graag nog een paar dagen zullen doorbrengen aan het eind. Prachtige winkeltjes en marktkramen met zijde, zilver en leer. Waar moet je beginnen als het allemaal niets kost. Het was ook wel een drukke stad, waar de uitdrukking East meets West op straat zichtbaar was: Munchener bier- en worst, Belgische frieten en Italiaanse piza, jonge Thaise vrouwen met kale westerse mannen, maar ook heel aardige behulpzame mensen.

Onze fietstocht tot nu is erg leuk. Het landschap is zeer afwisselend. Bananenplanten, bloeiende bougeainvilla’s in allerlei kleuren, grote teakbomen voor onze tuinmeubelen, te veel om op te noemen en daar fiets je dan zomaar tussen. We verblijven op prachtige buitenverblijven in eenvoudige bungalowtjes of in hotels, maar het is schoon en de bediening prettig Aziatisch vriendelijk. Ik heb gisteren natuurlijk gedacht aan de mensen die gingen hardlopen in Egmond. Dat is wel erg vreemd. Wij vragen ons ’s morgens niet af of het weer wel goed zal zijn. Dat is gewoon goed. Dat is in Nederland anders. Het bericht van Ine, dat het 3 graden en een zonnetje zou zijn klinkt goed. Ik hoop dat jullie goed gelopen hebben. Ik probeer ook mijn loopconditie een beetje bij te houden als dat past in ons programma, dat aardig ontspannen is.
Eveline

Bangkok airport

Donderdag 4 januari 17.30 uur

Drie dagen Bangkok: (verkeers)drukte en vochtige hitte. Maar ook: tussen de grote verkeerswegen eilandjes met juwelen: prachtige paleizen, lieflijke tuinen met exotische bloemen en planten, mooie musea. Het duurt bij ons altijd even voor we ons ergens een beetje op ons gemak voelen. Dat was er gisteren al wel, maar ik vind het niet erg dat we nu op weg naar Chang Mai zijn, waar het koeler en rustiger zou moeten zijn. 30’C is hier overigens in de winter, en dat is het nu, ook niet normaal. 25′ wel.
Zometeen boarden. Groetjes, Eveline

Aagekomen in Bangkok

Allemaal bedankt voor jullie reacties. De reis is voorspoedig verlopen en we waren tegen 0900 plaatselijke tijd bij het hotel (6 uur verschil, in NL was het toen nog geen 0300). Minpuntje: de voorvork van mijn fiets is door de doos gezakt, spatbord los, meer kan ik niet zien. Ik heb al nieuwe tape gekocht, wordt dichtgeplakt en in Chang Mai zullen we wel zien. Overigens kon het allemaal zonder extra betalen mee. We zijn vrijwel meteen de stad in gegaan. 30 C, dat is puffen. We hebben de Buddha van esmerald gezien, de staande van 40 meter hoog, de zittende van maar een meter en nog een paar, morgen gaan we naar de liggende (46 mtr). We zullen hem nog wel vaker ontmoeten deze reis, dat blijkt onvermijdelijk. Indrukwekkend was het Grand Palace, waar prachtige tempels en stupa’s staan, verguld, belegd met mozaiek. Dat wordt je wel even stil van. Wat ook duidelijk te zien is dat het voor de Thai hun nationale erfgoed is. Hier zie je hoe een nationale identiteit gestalte krijgt, heel mooi. We hebben ook gereisd met de riviertaxi (grote motoren, razendsnel) en de tuk-tuk (driewiel-scootertaxi). Natuurlijk moesten we van de berijder stoppen bij verschillende buddha’s en, surprise, bij een edelstenendemonstraaie. Dat wilden we helemaal niet, maar nadat uiteindelijk bleek dat hij dan gratis benzine bijgevuld kreeg, alla! Zo gaat dat. Het was nog vroeg in de middag, maar we wilden naar het hotel omdat we helemaal uit-gejetlagged ware. We konden nauwelijks onze ogen openhouden, dus maar een paar uurtjes geslapen. We gaan zo meteen weer, want we zijn er nog niet kennelijk. Nog een biertje gaat wel, denken we. Dus tot nu toe: heel erg warm, aardige mensen, drukke stad, lekker eten, en nog een beetje moe. Morgen weer een dag! Ciao allemaal, tot de volgende keer.
Frans

Fietsen weg

Zo, ik heb vakantie. Twee maanden. Ik realiseer het me nog niet echt. Heb de afgelopen week nog twee dagen gewerkt en lekker opgeruimd. Dat wil zeggen: héél veel papier weggegooid, mijn mailbox geschoond en een persoonlijk werkplan voor na 1 maart gemaakt. Mijn lieve collega’s nemen al mijn werkzaamheden over, dus ik kan echt weg.

Heb nu pas onze eigen weblog zitten lezen. Er staat wel héél veel informatie op, terwijl we nog niet eens weg zijn, maar Frans heeft de tijd, dat blijkt..
Zojuist heeft de bagageservice van Schiphol, blijkt een service van de NS te zijn, onze fietsen en een plunjebaal met onze fietstassen en kleding opgehaald. Het sneeuwt en het is koud buiten en binnen is er nu koffie, hoewel, Frans wil eerst nog een foto van mij. Hieronder geplaatst.
Eveline

De route op de kaart (vervolg log 4)



Je wordt steeds handiger, dus nu ook kaartjes! Het bovenste kaartje toont Thailand en het gedeelte van Laos waar we zullen fietsen. Bangkok ligt ongeveer in het midden van het land. Chiang Mai, het begin- en eindpunt van onze fietstocht, is te vinden in het noorden. Het tweede kaartje toont het eerste gedeelte van onze route. Bij Chiang Khong willen we Laos binnenkomen. Bij Vientiane gaan we er weer uit en komen bij Noug Khai weer in Thailand. Kijk daarvoor verder op het derde kaartje. Udon Thani doen we niet aan. Laos geldt als gevaarlijk m.b.t. malaria. Er komt een resistente parasiet voor. We slikken daarvoor Malarone, 1 dag voor binnenkomst tot en met 7 dagen erna. We hebben ook een muskietennet bij ons. De nachten zijn er niet erg warm, maar je weet maar nooit. Verder is er natuurlijk DEET om te smeren en mosquito coil om te branden.

Klaar voor transport


Van achter naar voor: 22, 21 en 18 kgs. Totaal 61 kgs. Worden opgehaald. Er komt nog één tas bij. We zullen dus 2 x 15kgs extra baggage moeten betalen. Verder hebben we natuurlijk handbaggage met de reispapieren en boeken voor de lange vlucht. O.a. de door Joost Zwagerman samengestelde bundel: De Nederlandse en Vlaamse literatuur vanaf 1880 in 250 verhalen. Eén van de cadeautjes voor mijn ROC afscheid ((nou ja, cadeau!, weegt ook nog eens 1,9 kgs). Het vriest hier nu -3C. In Chiang Mai is het op dit moment +28C and getting hotter! Care to join?