De tijd gaat enorm snel. Het lijkt nog gisteren dat we in Hoi-An als toerist verbleven, maar we zijn inmiddels alweer ruim 100 km, een aantal mooie dagen en weer een hele regendag verder en in Hue.

In Hoi-An zijn we echte toeristen geweest. We hebben veel galerietjes bezocht en een mooi lakwerkschilderij (lak op hout) gekocht. Er staat een fiets op en tafereeltjes die we op onze reis zijn tegengekomen: een visser die zijn net uitwerpt, een symbool van minderheden, een rijstkom, regen.. Een mooie herinnering dachten we. We hebben een excursie gemaakt naar My Son, waar ruines uit de Champa-cultuur bewaard zijn gebleven. Een oorspronkelijk uit India afkomstige Hindoe-cultuur, die de Khmercultuur weer heeft beinvloed, waar we in Angkhor Wat zoveel van gezien hebben. Hierdoor wordt de culturele erfenis van het gebied waar we doorheen fietsen steeds meer gevuld. Bij een zeer historisch bewuste galeriehouder hebben we een sculptuur van zandsteen gekocht van een zogenaamde Linga en Yoni (het mannelijke en vrouwelijke element weergevend). Dit moet een centrale plaats in onze tuin krijgen, want een linga staat altijd op een centrale plaats in de tempel. Wij hebben weliswaar geen tempel, maar het mannelijke en vrouwelijke element op deze Champa-wijze weergegeven spreekt ons aan en is daarmee ook weer een mooie herinnering. Dan heb ik mooie kleren in zijde laten maken. Ik heb weliswaar voornemens om mijn naailessen weer op te pakken, maar kon de verleiding niet weerstaan in plaats van de zijden stof te kopen het maar meteen te laten maken. Kost voor Nederlandse begrippen bijna niets en ze maken het heel mooi en snel. Al deze aankopen zijn maandag de 16e februari verscheept richting Rotterdam en komen over ongeveer 40 dagen daar aan. Dan zijn we al weer terug…

Een dagje strand hoorde ook nog bij Hoi-An. Er hing een sluierbewolking, waardoor we niet onder de parasol hoefden. Pal in de zon is het ook op het strand echt niet uit te houden. Lui op een ligstoel, boekje erbij en koffie, een biertje en eten bezorgd op een tafeltje naast de stoel. Weer eens wat anders dan uitdagende en inspannende fietstochten en ook leuk..

En dan nu Hue. Doorweekt en in de stromende regen kwamen we hier gisteren aan. Het hotel, dat we in onze Rough Guide hadden uitgezocht bleek vol, maar een vriendelijke Engels sprekende jongeman bracht ons naar de andere vestiging, aan de overkant in het steegje, waar we nu gelukkige bewoners zijn van een ‘ penthouse’. Een grote, eenvoudig ingerichte kamer met internet computer, ramen rondom en eigen balkon, uitkijkend op de bergen in de verte en de stad beneden ons. Hue is een zeer Franse stad, waar we vandaag de citadel hebben bezocht. Waar ons nog koningsgraven, mooie tuinen en een museum wachten en waar we dus nog wel een paar dagen verblijven. Ons ticket wordt omgezet van Saigon naar Hanoi. Dat betekent, dat we nu definitief besloten hebben om vanuit Hue verder naar het noorden te gaan. De weg waarlangs zijn we nog aan het uitzoeken. Het blijft een reis met verrassingen.

Eveline

Het lakschilderij

De lingayoni

De galeriehouders

Klaar voor verzending

Eveline past haar nieuwe au dai. De kleermaker moest er nog eens bij komen en die kwam natuurlijk, van op de hoek, op de brommer.

Hoi An, centrum van de lampionkunst, by night

Excursie naar My Son, een tempelcomplex uit de Cham cultuur. O.l.v. een zeer gemotiveerde gids. "Let me introduce myself. My name is ZOO, Spell D U O N G, so: ZOO!"

Een dagje strand

Beeldengroep in Danang

Bij mooi weer verre panorama’s, ons uitzicht tijdens onze rit naar Hue

Beelden uit de citadel van Hue

Veroverd Amerikaans oorlogstuig

Eveline blogt in ons penthouse