Ik had al eerder gemeld hoe enthousiast ik was over onze Marathon XR banden van Schwalbe. Die zouden niet kapot kunnen, ondoordoordringbaar zijn en meer dan 15000 kms mee gaan. In China had ik de eerste lekke band. Ik was geschokt, maar realiseerde me dat er al ca. 9000 kms mee gereden was en dat dat eigenlijk niet slecht is. Maar mijn vertrouwen was geschokt. Na de reparatie heeft de achterband er nooit meer goed opgelegen, er zat een hupje in. Achteraf denk ik dat ik met mijn handpompje de band nooit zo hard heb opgepompt dat hij overal goed in de velg is geschoten. In ieder geval ontdekte ik in Zuid-Vietnam dat het rubber aan een zijkant van de band aan de buitenzijde wat open breekt en dat de band met een behoorlijke slinger op de velg lag. Ik heb toen de voor- en achterband gewisseld, zodat de verzwakte band voor minder druk krijgt te verwerken en nu maar hopen dat hij heel blijft. Ik had nl. – in mijn blinde vertrouwen, overigens gedeeld door de dealer – geen reserve meegenomen en onze maten hebben ze hier niet. Riskant dus. Maar het geluk was aan onze zijde. We ontmoetten de heer de Vries en zijn vrouw uit Uithoorn, ook fietsend en met 2 reserve buitenbanden in hun bagage. Zij wilden er wel een afstaan, hun 4 maandse reis zat er op een paar dagen na toch op. De maataanduiding op de band is anders dan op mijn huidige banden, maar een check bij de dealer (Skype is easy) stelde me gerust, hij moet passen. Ik rijd intussen nog steeds met de oude banden en heb de reserve in de bagage.
Inmiddels toch weer een lekke band gehad. De andere band. Er zat een doorn in. De fietsenmaker heeft samen met zijn knecht, een drevel en een tang de doorn door de "ondoordringbare" laag moeten trekken, dat was nog een heel karwei. Die laag werkt dus wel, maar niet helemaal perfect meer kennelijk. Ik rijd nu met een hobbel in de achter- en een slinger in de voorband. Hopelijk houden ze het nog ruim 1000 kms vol, want we willen wel Hanoi halen.
De fietsen beginnen er toch wat moeite mee te krijgen. Al in China liet mijn leren zadeldek los van het frame eronder. Met duck-tape zit dat nog steeds op zijn plaats. Beide bagagedragers hebben beugels om de tassen van de spaken weg te houden. Al de lassen zijn gebroken of los gescheurd. Met kabelbinders (tie-wraps) heb ik de boel weer vastgemaakt en het werkt. Gistermorgen zag ik dat een beugel van het click-systeem van mijn stuurtasje gescheurd was, om daar een echte breuk te voorkomen heb ik dunne ijzerdraad gebruikt. Make-shift bikes. We hopen dat we er nog een maandje mee vooruit kunnen.