De meest gebruikelijke fietsroute naar het noorden loopt langs de kust. Die is op veel plaatsen mooi, maar je rijdt ook veel op de drukke rijksweg 1. Wij wilden wat anders en zijn door het binnenland gegaan. Daarover is niet veel bekend, dus we hebben steeds in de plaats van aankomst onderzoek moeten doen om te weten of en waar er slaapplaats zou zijn de komende dag, hoe de weg erbij ligt etc. Het was soms erg afgelegen, nergens toeristisch en af en toe een beetje behelpen. Maar het is allemaal best gelukt en vandaag is het onze laatste dag in de rimboe. De Ho-Chi-Minhroute was de moeite waard. Morgen fietsen we naar Hoi-An aan de kust. Voor het eerst in bijna 5 maanden stonden we op met een grijze hemel en een miezerige regen. We hadden eerder wel eens een bui, maar deze regen is heel hardnekkig. Nu, bijna 16.00 uur, regent het nog steeds. Het is niet koud gelukkig en daarom konden we toch wel genieten van de route, die vandaag fantastisch mooi was. Bergachtig, terwijl we langs de rivier met tropische oevers vooral bergaf fietsten. Maar die regen verveelt snel. Het is goed dat we, als we teruggaan naar Nederland, de lente in het vooruitzicht hebben, want ik had vandaag al gauw het gevoel helemaal geen zin in al dat nat te hebben.

Vanaf morgen zijn we weer meer toerist dan reiziger. We zullen vanuit Hoi-An wat excursies maken, shoppen, en misschien zelfs een dagje strand.

Beelden langs de HCM highway:

Een rong, een gemeenschapshuis dat in de dorpen hier gebruikt wordt voor allerlei gemeenschappelijke activiteiten, waaronder zelfs de lokale rechtspraak.

Weids en afgelegen

Veelal slash and burn landbouw met af en toe natte rijstbouw

Groen, groener, groenst

Nog een typisch beeld