Een leuke ontmoeting met Teunis en Tjetske in Riva del Garda. Tjeetje, wat hebben die afgezien. Regen en sneeuw en verschrikkelijk veel hoogtemeters, maar ook zon en plezier zoals van hun foto´s is af te lezen (http://picasaweb.google.com/tbrosens/TransalpEhrwaldRiva2010?authkey=Gv1sRgCJ6Qn_XxgsLU4wE&feat=email#5503505515511896066).
Wij zijn daarna verder gefietst richting Trento. Mooi zonnig weer en alleen maar fietspaden. Het is fantastisch, vanaf Verona fietsen we alleen maar over prachtige fietspaden of rustige weggetjes. Is dit Europees fietsbeleid? In Oostenrijk, Slovenie en zelfs Kroatie hetzelfde. Langs de rivier, of door de velden met druiven, appels en pruimen. Dan naar Merano. Hetzelfde. Aleen maar mooi. Fietsen op 1000 meter met bergen van rond 2500 meter om ons heen. Stoppen bij De Spar voor verse broodjes en ham en kaas en dan op een bankje lunchen met een liter vruchtensap. En dan weer verder op pad. Is dat genieten van het leven?? Voor mij zijn het topervaringen.
Natuurlijk is het niet allemaal top. Om top te kunnen ervaren zijn ´dieptepunten´ nodig. Kamperen betekent ook: een mierenplaag, kikkers in de tent, slakken die onze tentzak bevuilen en regen waardoor we een natte moddertent moeten inpakken. Maar ook het eerder geschetste beeld van wakker worden op een weilandje in de bergen, zweten bij het klimmen en dan weer genieten.
Eveline