Nog twee jubeldagen op weg naar Medellin. Een rustdag in Yarumal, waar een echte bakker heerlijke broodjes en cappuccino verkoopt. Na de dag doorgebracht te hebben met een wandeling door het dorp, kerkbezoek, bloggen, mail beantwoorden en lezen, gaan we op weg naar Medellin. Het is een prachtige tocht. Veel boerderijen met melkvee, dus veel kaas en boter. En we fietsen op 2700 meter, zonder mist dit keer. Helder, af en toe zon, groene weilanden..
Onderweg doen we een restaurantje aan voor koffie en een warme pan de queso (een warm kaasbroodje). De eigenaar blijkt Engels te spreken. Heeft in Boston Italiaans leren koken in een Italiaans restaurant. Hij toonde zich heel dankbaar, dat we zijn restaurant hadden bezocht en wilde niet dat we iets betaalden. Alles was voor rekening van de gastheer… Hij beval ons vervolgens nog een hotel aan in Santa Rosa de Osos, waar we wilden overnachten. Dat blijkt een chique hotel te zijn. Grote kamer, badkamer met jacuzzi, restaurant met wijn.. De kamer voor $66.000- = €22.– Culinair gezien schort er wel wat aan. Mijn kip en de vis die Frans heeft besteld zwemmen in de saus, maar het gaf wel een luxe gevoel weer te eten met voorkomende bediening enz.
Santa Rosa is een cowboystadje. Boeren, met panama’s op, sjawl over de schouder en sommigen met poncho’s om, ontmoeten elkaar op het centrale plein en praten.

De 85 km naar Medellin zijn heel verschillend. We hebben een koude, maar zonnige start. De weilanden zien er uit of het gevroren heeft met een witte dauw. Om half 8 is het nog maar 12 C. voor het eerst dat het ’s morgens zo koud is. De huizen hebben allemaal maar 1 verdieping, zijn kleurig opgeschilderd, hebben een veranda met stoeltjes en heel veel bloemen. Kortom, de streek is duidelijk welvarender dan voorheen.
We kregen een adembenemde afdaling. Daarna was het gejubel afgelopen. We belandden op een 6-baans weg en het werd steeds heter. Wordt dit de eeuwige lente waar Medellin zo beroemd om is?
Medellin is een gigantisch grote stad en wij wilden naar het Zwarte Schaap, een hostel, dat in onze reisgidsen goed staat aangeschreven. Gelukkig gebeurde het tot tweemaal toe dat een fietser ons gidste om de goede richting in te komen en zijn we terecht gekomen in het aangename hostel.

Eveline

Foto’s van Yarumal en daarna: klik hier.