In de hostel waar we verblijven zit het vol backpackers. Er wordt alleen maar Engels gesproken en dat is wel prettig na het gestuntel met Spaans. We hebben leuke gesprekken en delen fietservaringen met een jongeman die al 17 maanden door zuid-Amerika fietst. Frans wil onze fietsen graag een algehele onderhoudsbeurt geven en we krijgen een adres doorgespeeld. Dat wordt een dodenrit door de stad. De kleine, gele taxi’s die in Colombia overal rijden, snijden je af, brommers scheren langs ons heen, vrachtwagens blijven weliswaar achter ons, maar zo dichtbij dat ik almaar het gevoel heb harder te moeten rijden. Dan ook nog een tunnel waar het heel donker is en waar ik heel vaag roosters zie waar onze banden zomaar in vast kunnen raken. Maar, onze fietsen worden gereviseerd.

De stad is niet mooi, maar heeft mooie plekken. Het Plazelet de las Esculturas, oftewel het Boteroplein is fantastisch. 20 enorme Boterobeelden op het plein en dan nog eens de schilderijen en beelden in het Art Deco-gebouw van het Museo de Antioquia. Kortom wij hebben ons hartje alweer opgehaald en hopen de komende dagen nog meer mooie plekken op te zoeken. 

Eveline

Foto’s van Medellin: klik hier.