Beste lezers,
Na ruim 20 minuten proberen kan ik dan eindelijk een berichtje intypen. Het is dat Frans op een andere computer druk bezig is, anders was ik al lang weggeweest. Zaterdag 7 april al weer. De tijd vliegt. Laat ik in min of meer chronologische volgorde onze indrukken weergeven.
Voordat we het kunstenaarsdorp Ubud verlieten afgelopen donderdag hebben we nog het Neka Art Museum bezocht. Het gebouw zelf was al prachtig. Bestond uit verschillende paviljoens in een wondermooie tuin. De collectie mocht er ook zijn. Allemaal kunst geinspireerd door Bali. Van zeer traditioneel tot naief en hedendaags. Ieder paviljoen een eigen stijl. We hebben erg genoten. Daarna nog maar 40 km fietsen. Nou, dat viel tegen. We hebben er, inclusief rustpauzes, minstens 4 1/2 uur over gedaan. Het was erg veel klimmen. Mijn gebrek aan fietstraining wreekt zich. In Bangli aangeland gingen we op zoek naar het voormalige koninklijk palei van Bangli. Moesten we zeker proberen vertelden Nanny en Bert ons. En dan proberen de kamer met de gouden deur te krijgen. We kregen wel een kamer, maar die met de gouden deur werd het niet. Het was erg basic, bijna zoals we gewend waren in Laos, maar we waren moe, dus toch maar gedaan. De eigenaar, nog een nazaat van de voormalige konklijke familie van deze plaats, was erg trots op zijn eigendom en heeft ons de gebouwen laten zien en mij alle hoeken van de gebouwen door mij slachtoffer van zijn ‘ reflex-drukpunten-deskundigheid???’ te maken. Bij het ontbijt kreeg ik een bloemetje in mijn haar van hem, dus hij bedoelt het wel goed geloof ik.
Ook het restaurant waar we gingen eten was erg basic, maar wel lekker eten. We ontmoetten daar een jonge zakenman (25) in het bezit van 4 minimarkets en enkele English Schools. Of we zin hadden zijn school te bezoeken. Even later zaten we met een groepje avondstudenten in gebrekkig Engels te discussieren over het toerisme op Bali, de bom, individualisme vs het grote familiegevoel op Bali enz. Erg leuk. Mensen die Frans kennen zullen niet verbaasd zijn, dat ik af en toe procesbegeleider moest spelen om de avond tot een einde te brengen.
Gisteren hadden we een heerlijke dag. Heel veel klimmen, maar de weg werd rustiger en we kwamen aan in een paradijsje. We hadden een prachtige bungalow met een riant balkon, uitzicht op de rijstterassen en af en toe piepte de berg Gunung Agung achter de wolken tevoorschijn. We kwamen hier al vroeg aan, want maar 35 km fietsen. Weer genoeg overigens door al dat klimmen!!! Het was decadent vertoeven daar op ons eigen terras. We werden op onze wenken bediend als we koffie wilden of een biertje. Het boek van Desanne van Brederode (Hart in hart) weet me te boeien en het diner later met de tropische geluiden was heerlijk. Door de hogere ligging was het lekker, niet zo heet. De discussie met onze bedienden, die het geweldig vinden Engels met ons te praten, was ook weer boeiend. Wij leren veel van Bali, het hindoeisme, de manier van leven van gewone mensen, en zij van ons.
Vandaag was een mindere dag. Frans voelt zich niet lekker. Diarree. We hebben gelukkig veel gedaald vandaag. De desa’s zijn paradijselijk, maar naargelang we lager kwamen werd het weer drukker, waardoor het lastig wordt te genieten van de ook dan nog mooie omgeving.
We zijn nu in Padang Bai en willen hier morgen de ferry naar Lombok nemen. Het is hier aanmerkelijk benauwder dan de 300 meter die we gisteren hoger zaten. Dat is tot nu toe mijn indruk van Bali:hier en daar echt paradijselijk, maar vaak verprest door het drukke verkeer van auto’s en brommers.
Op Lombok zal het rustiger zijn verwacht ik. We zullen zien of Internet daar beschikbaar is voor ons. Dan horen jullie wel weer.
Fijne Pasen. Het wordt mooi weer. Ben benieuwd of onze Teunis naar Breda is komen fietsen. Heel veel groeten.
Eveline
De Nederlandstalige konings-schoonzoon en knijp-deskundige.

Hij had wel wat moois om te laten zien in het oude paleis.