Amelie Poulain had de tuinkabouter uit haar vader’s voortuin gepikt en stuurde regelmatig foto’s van het beeldje (zg) uit verschillende wereldsteden. In de volgende foto’s speelt de fiets de rol van tuinkabouter. Mijn eerste contact met de Rijn op dag 2.
Op weg naar Straatsburg
Basel
Deze oude houten bruggen zie je best veel en ze zijn nog steeds normaal in gebruik.
De eerste blik op het meer van Genève
Fietsen langs het meer de volgende dag
The easy way up. De fiets in de bus naar de Col du Grand Saint Bernard
Op de pas, klaar voor de afdaling
Blikken naar beneden
Hotel Ponte Romano bij de ponte Romano in Saint Martin, de plaats op de grens van de regio Vallée d’Aosta en de regio Piemonte. Als gewone reiziger merk je het niet, maar het zijn aparte bondslanden met eigen regeringen etc.
Hallo Frans,
Ik zie hier nog geen foto’s, maar misschien aardig om een film te laten maken á la Amelie. “Le fabuleux destin du Frans Brosens”
Ik kan me zo voorstellen dat je interessante ontmoetingen hebt met mensen die je kent uit projecten die voor jou nu verleden tijd zijn. Wij zitten er nog midden in: Finse studenten zijn nu bij Economie, Italiaanse arriveren binnenkort bij DGO en onze eerste MBC groep gaat binnenkort naar BRA.
Wat het fietsen betreft zou ik je nu toch ernstig in overweging geven minstens de helft van je bagage in Turijn achter te laten of gewoon in de Durance te laten verdwijnen. Je fiets is echt te zwaar. En dan nog dat GPS apparaat van anderhalve kilo of zo. Weg ermee! Overigens wel verstandig dat Gino je naar de Col du Montgenevre brengt. Daarna is het toch min of meer afdalen naar de Mediterranée. Ga je over Gap of welke route kies je? Ook dat scheelt nogal wat mbt hoogtemeters en zo.
Succes verder, ook groeten van Adèle en Lonneke, onze nieuwe stagiaire.
Ronald