Fietsend door het Zwitserse platteland hoorde ik het geluid van schieten. Het klonk niet naar een gewoon schietbaantje van een gilde zoals ik van Klein Zundert of Achtmaal ken, en vroeger van ’t Paoltje (alleen voor eigen famile 🙂 ). Het klonk veel harder en zwiepend ahw. Even later zag ik een eind van de weg het gebouwtje en de baan waar het allemaal geschiedde. Gaat dat zien! Het bleek wel de plaatselijke schutterij te zijn, maar die is volledig deel van het nationale leger. Aangezien ik nog een ver verleden heb als militair instructeur bij hare majersteits destijds dienstplichtige landmacht heb ik zelf als sergeant recruten moeten leren schieten en nog veel meer van die gevaarlijke spelletjes. Mijn interesse was dus gewekt. Temeer nog omdat ik stam van een familie die diverse schietkampioenen heeft voortgebracht, en dat is echt zo (hand- en kruisboog). Zelf heb ik het in mijn diensttijd gebracht tot schutter eerste klas. Maar omdat de man die toendertijd nog vanuit de put (de kelder onder de schijven waarop wij schoten) de resultaten door moest geven toen tegen me zei: "Dat heb je aan mij te danken" weet ik niet precies of dat wel zo is. Het was nog wel een Limburger ook. Men is in Zwitserland dienstplichtig tot 33 jarige leeftijd. Eerst komt men op voor een periode van 22 weken. Daarna elk jaar 2 weken op Erholungskurs. Het wapen heeft men gewoon thuis (en dat zijn echt vervaarlijke dingen) en men is schiesspflichtig. Dwz dat de jongelieden minstens 1 keer per jaar een aantal oefeningen moeten schieten. Dat was vandaag. Ze kwamen uit de omgeving aan gereden met hun moderne wapen, kaliber 6.5, ook het nato-kaliber. Ze schieten een bepaald programma met oefeningen als snelvuur, individuele schoten en zo nog wat reeksen. Alles wordt meteen digitaal verwerkt en de man ziet naast zich op het schermpje waar de inslagen zijn en hoeveel punten hij scoort. Ik geloof niet dat er nog sprake is van mannen in de put  (alleen maar positief zou ik zeggen, er is al zo veel narigheid in de wereld). Tenslotte komt er een soort kassabonnetje uit met het gehele resultaat. Dit alles werd me uitgelegd en gedemostreerd door de mensen daar, met name door een majoor buiten dienst, die de supervisie had. Daarbij werd ik nog voorzien van Kaffee mit Kuchen, en dat laat een eenzame fietser natuurlijk niet voorbij gaan zonder er op gepaste wijze gebruik van te maken. Ik heb ze bedankt, gecomplimenteerd en gezegd dat het meinentwege mit der Schweiz wel in Ordnung ist.

Visiting a yearly training day of the Swiss army.