Er wordt dus op dit moment heel weinig op de velden gedaan. In dit gebied zien we vaker groenten- dan rijstteelt. Het grote merendeel van de velden ligt er dor en droog bij. Toch zijn ze soms bezig, en dat vinden wij prachtige idyllische beelden. Zelfs in onze musea vinden we er Japanse pentekeningen van die in de Gouden eeuw naar Nederland kwamen.

Voor de betrokkenen komt het gewoon neer op: hard werken onder de brandende zon en diep in de blubber. We hoorden dat de jongeren geen zin meer hebben om op de velden te werken en liever naar de steden vertrekken. (waar hebben we dat meer gehoord?) Er zouden dan te weinig handen overblijven om de velden te bewerken. De rijsthandel en -verwerking is in handen van grote concerns, de boeren werken allemaal individueel. Er zijn geen co-operaties, dus een vuist maken of iets collectief ondernemen gebeurt niet. En wordt kennelijk door de regering niet gestimuleerd (belangen??) Of dat te maken heeft met onze waarnemingen weten we natuurlijk niet.