Nadat er een heel verhaal dat we geschreven hebben plotseling van het scherm verdween een nieuwe poging:
Met de bootreis erbij zitten we nu drie dagen in Laos. Die bootreis was een minder leuke ervaring. De boot werd volgestouwd met backpackers. Zitten op de plankes die voor banken moesten doorgaan was voor Frans niet mogelijk, dus zijn we bij de geweldig grote rugzakken die de backpackers meesjouwen gaan zitten/liggen. Het zicht op de Mae Kong was mooi, maar we zaten onder een afdak en het was allemaal niet zo goed te zien. We hebben overnacht in een mooi guesthouse en woensdag begon dan ons grote avontuur in Laos. De weg, die was aangekondigd als onderhard, bleek gelukkig goed verhard en prachtig. De natuur is echt sprookjesachtig. Mooi zicht op de rivier de Beng en leuke dorpjes, waar de kinderen nu geen hellow meer roepen, maar sabaai-di. Dat is de Lao-welkomstgroet. We hebben gisteren de hele dag opgefietst met een Belgische 24-jarige jongen, die al vanaf begin november reist en onderweg heeft besloten dat fietsen toch eigenlijk leuker is. Hij heeft in Bankgkok een fiets gekocht met een karretje voor zijn rugzak en tent en fietst nu rond. Hij is niet gebonden aan de gebaande wegen, maar wil gewoon naar China en kiest dan de kortste en naar hij hoopt minst bergachtige routes. Daarna gaat hij nog naar Tibet. Ondernemende knul. Het was gezellig met hem. Zijn weblog: htttp://torfs-pieter.skynetblogs.be. Laos is wel heel veel armer dan Thailand is onze indruk. De mensen in de dorpjes waar we doorfietsten hebben eten, een dak en kleding. Naakte kindjes in het stof is echter heel gewoon. Tussen de varkens en kippen en onzettend veel honden die daar op de ongeplaveide erven rondscharrelen. Hun verblijven zijn hutjes, meestal van bamboe en teakhout, maar vrolijk zijn ze zeker. Ik heb nog niet geconstateerd dat de vrouwen alleen voor het werk opdraiien. Zowel mannen als vrouwen zijn met de dagelijkse dingen bezig: zorgen voor het eten, werken op de veldjes, zorgen voor de kinderen, hout halen uit het bos om te stoken enz. Met mijn feministische blik heb ik hier, ook gezien de opmerkingen van Joost Franken, extra op gelet, maar tot nu toe is dit voor ons niet opvallend geweest. Evenals veel dronkenschap, ook dat hebben we gelukkig nog niet kunnen constateren.

Ons verblijf afgelopen nacht in een gehuwcht was zeer primitief. Een kleine, warme kamer met een hurktoilet en een grote ton water ernaast. Dat was het. Geen electriciteit, dus we hebben voor het eerst onze hoofdlampjes gebruikt, want ook al gingen we dan al om 20.00 uur slapen, om 18.00 uur is het hier echt donker. Ons ontbijt hebben we gebruikt in wat wij een oude schuur zouden noemen, maar wat hier trots werd aangeduid als coffeehouse.
Vandaag treffen we het beter. Een mooi guesthouse, een keurige kamer met een megabed en een warme douche, kost wel 4 euro…

Frans krijgt later het woord en zal dan ook weer proberen wat foto’s te plaatsen, want dat is de laatste keer mislukt.
Het is overigens leuk zo tussentijds even wat te melden van de reis en de reacties te lezen. Het werkt zoals een dagboekje, je verwerkt er meteen iets van de indrukken die je opdoet mee, zij het dat ik nog wel even door zou kunnen gaan. Voor nu voldoende. We moeten nog eten en morgen weer vroeg op, want we gaan toch verder fietsen in plaats van ons te laten vervoeren.
Eveline