Na Oostenrijk, Slovenie, Kroatie, Italie Duitsland en Zwitserland, nu Frankrijk. Het was wel even wennen. Van de mooie, geschoren weilanden in Zwitserland en de prachtige, met historische gebouwen getooide Rijnoever in Basel, naar het wat saaie gedeelte van de Elzas in Frankrijk. We fietsten héél lang langs een kanaal, héél lang door een bos en héél lang temidden van de maisvelden. De latte macchiato, waar ik enigszins aan verslingerd ben geraakt, of de cappuccino als lekker alternatief, kreeg ik in alle door ons bezochte landen. In Frankrijk wordt dat koffie met slagroom.  Dat was afgelopen zondag. Er was niemand op straat, geen winkel open en geen kiosk op de camping, maar gelukkig één café waar wat mensen zaten en waar ze tarte flambéé hadden. Frans kreeg ’s nachts erge maagpijn en maandagochtend regende het weer pijpenstelen. Ik wilde wel naar huis. Een fietsdip dus.Toen we de tent ingepakt hadden bleek in het dorp nu wel alles open. We vonden een aardige salon de thé met koffie en broodjes en besloten de regen te trotseren. Op naar Strasbourg. De route blijkt afwisselender dan zondag. Mooie oude Elzasser dorpjes, de Comté op ons brood is lekker en de camping van Strasbourg ligt vlakbij de stad.Als de tent staat regent het weer en we besluiten dus maar weer tot een dagje cultuur. Kortom, het weer is instabiel en dat beïnvloedt soms de stemming. Maar, na een dagje stad met veel historie, kunst en lekker eten kijken we ook al weer uit naar onze tocht langs de Rijn richting Nederland.