Het is heel vreemd te beseffen dat het in Nederland nu 23.23 uur is en hier pas 17.23. Ons oudejaarsdiner, dat wordt aangeboden door ons hotel, begint pas over 2 en een 1/2 uur en dan hebben jullie de champagne al op en gaan waarschijnlijk al weer slapen.Het diner is leuk. In ons hotel zit sinds gisteren één Nederlandse. In ons vliegtuig zat geen enkele Nederlandse. Dat betekent dat we in een heel internationaal gezelschap dineren. Tijdens het ontbijt ontmoeten we ook steeds andere mensen. Dat blijkt iedere keer weer heel veel interessante gesprekken én voor ons relevante informatie op te leveren.

Gisteravond zijn gelukkig onze fietsen aangekomen. We hebben ze vanochtend uitgepakt en Frans heeft ze helemaal in orde gemaakt. Ze lijken niets te hebben geleden van de reis. Morgen proberen we ze uit in een begeleide fietstocht door Bogotà en daarna gaan we op avontuur.

Vandaag wilden we het Goudmuseum berzoeken, maar dat is helaas dicht tijdens de feestdagen, dus dat wordt over 2 maanden. Wel hebben we het huis van Bolivar bezocht. Hij is de bevrijder van wat eens Groot Colombia was (Panama, Colombia, Venezuela, Ecuador, Bolivia en Peru) van de Spanjaarden. Prachtig koloniaal buitenverblijf, een zogenaamde quinta, met een mooie tuin erom heen. Van daaruit zijn we met de kabelbaan omhoog gegaan naar Monserrate, een 3200 m hoge berg met uitzicht over de stad. We hadden een fijn terras verwacht, maar dat viel tegen. Zuid Amerikanen zijn toch een beetje van het fast food, veel is goed en gezellig hoeft niet. We hebben eigenlijk alleen bij musea eetgelegenheden getroffen die wij leuk en lekker vonden. En daar komen natuurlijk veel van die verwende toeristen zoals wij.

We hebben een paar foto’s gemaakt die op Picasa zijn bijgevoegd. Als je nu kijkt zie je me schrijven aan deze blog: klik hier.

Eveline