Vientiane – Khong Chiam

We hebben inderdaad heel wat kilometers gedraaid nadat we Laos verlieten, zo’n 717 om precies te zijn. De route was overwegend saai. Daarbij kwam dat er een harde noordoostenwind stond, die we de eerste paar dagen tegen hadden. Daarna maakte de Mekong een bocht naar het zuiden, wij dus ook, en toen hadden we hem mee. Dat schoot lekker op, want erg leuk was het niet. ’s Avonds moesten we een trui aan! En op het terras langs de rivier zitten was geen pretje, de rijst waaide van je bordje. De rijstvelden staan er droog en dor bij en dat is niet mooi, terwijl ze, als ze groen zijn, prachtige landschappen opleveren. Veel hoofdweg en verder niet zo veel boeiends. We hebben wel in een paar leuke resorts gelogeerd. Dat is een groot woord, maar meestal zijn het een paar bungalowtjes, als het me zit op een mooi terreintje en als het helemaal goed is aan de rivier. Ook passeerden we een paar leuke bedrijvige stadjes, met veerdiensten (met soms zeer krakkemikkige ponten) naar Laos en grote kleurrijke markten. Op zo’n markt heb ik ook de lekkerste koffie van mijn leven gedronken, van een mevrouw aan een tweewiel-karretje. En ik heb ooit al veel koffie gedronken. Een deel van het geheim is gecondenseerde melk, maar er is meer. Ook Wat (tempel) Pra That Phanom was geweldig. Indrukwekkende ingetogen schoonheid.

Nu zijn we in Khong Chiam en dat beschouwen we als het einde van dit traject. We logeren in een ruime bungalow met airco etc. in een groene tuin en een overvloed aan bougainvillea, we zijn erg op ons gemak hier.

We staan nu voor de keuze om nog een rondje van ca. een week door Thailand te maken en Wat Pra Wihaan (of Pra Vihaer op z’n Cambodiaans) te bezoeken. Dit is de tempel waar de Thai en Cambodianen ruzie over maken: in welk land ligt deze tempel eigenlijk? Moet heel bijzonder zijn en we horen van mensen dat de schermutselingen voorbij zijn en dat we er naar toe kunnen. Of we dat doen weten nog even niet. De andere keuze is nl. om hier naar het oosten te gaan en weer Laos in te fietsen. Dat zullen we sowieso doen, al of niet na het rondje naar de tempel. In Laos gaan we weer even de bergen in, er zal een dag zijn van meer dan 1000 meter klimmen. Leuk! Maar er zijn daar heel mooie watervallen en we verlangen ook weer wel naar de sfeer in dat land. Die is toch heel speciaal. We willen ook nog wat verder trekken, naar Attapeu en omgeving. Dat is het gebied waar de meeste activiteit van de Ho-Chi-Min-route heeft plaatsgevonden tijdens de Vietnam oorlog. Daarvan zijn – net als in Phonsavan – nog veel sporen te zien. Ik lees op dit moment een boek over "The Ravens" en dat behandelt de geheime oorlog die hier gewoed heeft. Zeer interessant om het dan ook nog een beetje in situ te kunnen zien. Als dat achter de rug is zullen we wat relaxen op een paar van de 4000 eilanden in de Mekong, om daarna Cambodja in te trekken. Voor die tijd zullen we ons wel weer gemeld hebben.

Reacties zijn gesloten.