We hebben een aantal mooie dagen doorgebracht op de Bolavenhoogvlakte. We fietsten door de koffie- en bananenplantages, langs klaterende watervallen en hebben overnacht in pittoreske bungalowtjes. Het was genieten. Na het afscheid van Paul en Els uit Oirschot: wij wilden Attapeu aandoen en dat zit niet in hun route, hebben we het advies gevolgd van een ontmoeting met een Engelse fietser: als je geinteresseerd bent in de Vietnamoorlog en alles wat daarnaast nog aan strijd binnen Laos plaatsvond, moet je zeker naar Attapeu gaan. De weg erheen is erg mooi. Dat bleek. We deden eerst Sekong aan, waar een vestiging van UXO is, een organisatie die Unexploded ordnance opruimt. We werden uitgebreid te woord gestaan door de technisch deskundige en de goed Engels sprekende administrateur. Daarna togen we verder richting Attapeu. Een fietsend Frans echtpaar adviseerde ons te overnachten bij Tat Hua Khon, ofwel de human head Waterfall. Dat werd een cadeautje. Een leuk bamboohuisje, met toilet en koude douche, pal tegenover de waterval. We ontdekken steeds weer hoe waardevol de ervaringen van andere mensen zijn. Macabere bijkomstigheid: het volksverhaal luidt dat Japanners tijdens de oorlog dozijnen Lao partizanen onthoofdden en in de waterval gooiden. Anderen beweren weer dat het Franse hoofden waren. We hebben er niet wakker van gelegen.
De stad Attapeu, in het wilde oosten van Laos, omdat het grensgebied is met Cambodja en Vietnam en er luipaarden en tijgers voorkomen. Die laatsten hebben we niet gezien.Wel dat het een heel afgelegen gebied is, waar de bevolking echt arm is. De markt is een derde wereldmarkt. In het stof worden groenten, fruit, vlees en vis verkocht. Wij vinden het pittoresk te overnachten in een bamboohuisje, waar je door de spleten naar buiten kijkt, maar deze mensen wonen daar ook vaak echt in met hun gezin, en dan zonder douche. Koken doen ze buiten op hun hurken op een houtskoolvuurtje. En dit gebied is dan ook nog hevig getroffen tijdens de Vietnamoorlog. Het was een kruispunt in de Ho-Chi-Minhroute, waarlangsa Noord-Vietnamese troepen de Zuid-Vietnamezen bevoorraadden. door deze wetenschap krijg je nog meer mededogen met de armoede van deze mensen. Ze zijn echter ontzettend vorlijk en aardig tegen ons.