We hebben een paar prachtige dagen achter de rug. Eerst hebben we genoten van een bezoek aan de Tiger Leaping Gorge, een hele smalle kloof, waar de Yangtze rivier doorheen geperst wordt. We zijn met de fiets de Gorge ingegaan en hebben daar geslapen. De andere dag zijn we te voet naar beneden gedaald om het kolkende water van de rivier van dichtbij te zien. Werkelijk adembenemend. Foto’s volgen zodra we weer een snelle computer tegenkomen. Het fietsen en vooral het klimmen viel mij deze eerste dagen erg zwaar. Die klimconditie bouwt kennelijk wel snel op want:

Gisteren hebben we een echte prestatie geleverd. We zijn van 1860 meter naar 3285 meter gestegen. Nog nooit zijn we op de fiets zo hoog geweest. Na 3200 meter kwamen we op de hoogvlakte van Tibet. En het is echt ook Tibet hier. De huizen zijn anders gebouwd, de mensen hebben een andere gezichtsstructuur en dragen kleurige kleren en we zien stupa’s en gebedsvlaggetjes. Vanochtend passeerden we de 3300 m.

Vanaf morgen gaan we afwijken van onze leidraad: de beschrijving van de route van Asian Way of Life. Met Aku, de partner van de dochter van een vriendin van ons uit de straat, hebben we een alternatieve route uitgezet. We gaan met de bus naar Decqin over passen van 4000m en na een kijkje in de omgeving daar gaan we de Mekong af fietsen. Voor 17 oktober moeten we terug zijn in Dali om ons visum te verlengen en dan gaan we onze eigen weg zien te vinden richting Laos.

Onderweg hebben we leuke ontmoetingen. In de Gorge met een Amerikaan die in London woont en een Engelse die in Thaland woont. Gesprekken over China, maar ook over de kredietcrisis. Discussies alsof we thuis zijn..
Ook met een jong Chinees stel, die erg graag met ons wilden praten over Europa, maar ook over de beperkingen die zij ervaren doordat ze alleen de informatie ontvangen die goedgekeurd wordt door de partij. Ze zijn beide civiel ingenieur en moeten hard werken. 5 dagen per week en slechts 7 dagen vakantie per jaar, bovenop de verplichte vrije dagen rondom 1 oktober en 1 mei.

Frans en ik zijn inmiddels overigens gewilde fotomodellen. We worden gefilmd en gefotografeerd en toegeroepen: You are wonderful en duimen omhoog vanuit langzamer rijdende auto’s.

Kortom: we voelen ons steeds meer thuis in Yunan en nu ook in Chinees Tibet.

Eveline