Naar Riva, het eindpunt

Weer ruim 50 kms, dat zal nog wel lukken. De vermoeidheid begint zich wel een beetje te laten voelen. We moeten ook weer 1350 meter stijgen, hoewel Riva op een hoogte van 100 m boven zeeniveau ligt. We vertrekken langs het meer, volledig gekleed want het regent. Dat wordt weer geleidelijk beter en dat levert dan weer mooie plaatjes op. Als we al een tijdje hoofdzakelijk omlaag gaan doemt plotseling het eerste panorama van Riva aan het Gardameer aan. Een erg mooi beeld. Verder omlaag nog een bad genomen in het bergmeertje Lago di Tenno, waar de euforie over het bijna volbracht hebben van een inspannende toer al tot uiting kwam. Daarna volgt een heel steile afdaling naar de stad. De remmen zijn werkelijk gloeiend heet en je kunt de brandlucht duidelijk ruiken. Dan zijn we plotseling in de stad en op een plein aan het meer. Ontlading en onderlinge felicitaties: "Wir haben es geschaft!" Andy moet toegeven dat de gehele tocht niet was wat hij in eerste instantie gedacht had: ein Mädchen- und Cappucino-tour. We zijn allemaal heel aangekomen, ik ben zelfs geen enkele keer gevallen. (dat mag wel in boeken!). We gsm-en het thuisfront, eten ijs en zoeken daarna via de GPS het Grand Hotel Riva. Dat blijkt een mooi "oude glorie" hotel te zijn. We fietsen ahw de receptie in en de bikes moeten op de eerste verdieping in een zaal gestald worden. Na de douche lekker bier, dan heerlijk dineren op een terras met goede lokale wijn. Moe en zeer voldaan.

Het klaart op!