Vanwege het slechte weer dat boven de hele zuidelijke helft van Frankrijk hing had ik een treinkaartje Bédarieux (14 km van Lunas)- Dijon gekocht. Via Béziers en Montpellier, vanaf daar met de TGV. In Frankrijk heb ik de zg. derde leeftijd en dat geeft 25% korting. Ik hoef dan ca. 600 kms minder te fietsen, dat is een week. Dat vind ik niet zo erg, want zoals altijd wanneer ik eenmaal op huis aan ga kan het niet snel genoeg gaan. Het paard ruikt iets of de doffer wil graag. Op vrijdag al voor achten staan we op het station in Bédarieux. En daar staat een handgeschreven bordje met de mededeling dat door vandalisme de trein een onbestemde vertraging heeft. Niemand kan verder uitsluitsel geven en ik zal mijn aansluitingen zeker gaan missen. Jacques stelt onmiddellijk voor me naar Montpellier te brengen. Dat was op de heenreis een dag fietsen, vanaf het station zo’n 90 kms. De fiets weer op de auto en op weg. Een kwartier voor tijd rijden we boven het station de parkeerplaats op die speciaal bedoeld is om mensen snel af te zetten. We letten niet op de aluminium balk (lat) die boven de ingang hangt om hoge voertuigen te weren. Rang! De fiets op het dak, een klassieke fout. Ik ken mensen die zo hun garage wilden binnenrijden. De schade blijft echter beperkt tot een scheef stuur. Goede fiets!! Pffff. Een kwartier later zit ik in de TGV, waar 4 plaatsen speciaal bestemd blijken voor fietsers. Had ik niet verwacht. De rit duur bijna 4 uur, het is donker buiten en regen striemt de ramen. In Dijon is het zwaar bewolkt, maar droog. Ik fiets er nog ruim 50 kms bij en slaap iets ten zuiden van Langres. Deze stad ligt op een plateau, 400 à 500 mtr boven zeeniveau en de weg is lang, door saai landbouwgebied en gaat op en neer. De bovenbenen beginnen weer te protesteren.