Ik heb tijdens de rit naar Turijn nogal geklaagd over de weersomstandigheden. Dat was wel zo, maar ik heb het allemaal wel wat ironisch bedoeld. Dat is niet bij iedereen overgekomen, geloof ik. Ik heb me echter altijd op mijn gemak gevoeld en het naar mijn zin gehad. Maar als het zonnetje schijnt en de wind blaast je in de rug is het toch wat leuker, vond ik eigenlijk. Maar nu is het weer niet goed. Het is hier onbetamelijk heet, tegen de 40 graden. De mensen hier vinden het ook wel erg, en ze zijn hier wel wat gewend. Vandaag dus maar eerder gestopt. Er zijn hier veel fruitboomgaarden. Die worden besproeid met water uit de Durance (grote irrigatiewerken, zoals het stuwmeer Lac de Serre-Poncon e.a; en brede kanalen). Gisteren heb ik enkele keren verkoeling gezocht in zo`n boomgaard. Het hielp maar matig, het water wordt zo verneveld dat het ahw niet echt overkomt. Maar vochtig werd ik wel en het hielp wel even. Ik heb ook weer tegenwind. De opstijgende dalwind kiest natuurlijk hetzelfde dal als waar ik fiets, maar de andere kant op. Deze keer ben ik er blij mee: ik ga toch bergaf en de wind brengt zoveel verkoeling dat mijn temperatuur tussen de geijkte parameters blijft. Eigenlijk kan ik concluderen dat het Nederlandse weer heel goed fietsweer is, niet van die extremen, maar van alles wat.