Op zondag hebben Gino, Anna en de tekkel Nara me met fiets en al over de grens en de Alpen gezet. Was een (spectaculaire) rit van ca. 120 kms. Dat doen ze vaak, het is hun recreatie- en vakantiegebeid. Ze hebben er de hele zomer ergens een caravan staan. De rit was bijzonder, omdat we via een binnendoor pasje zijn gegaan, waar we in een berghut-achtig retaurantje geluncht hebben. Daarna afgedaald naar Briancon (1300 mtr alt.), waar ik de fiets heb beladen en er nog 30 kms bij getrapt heb. Dat was niet moeilijk, want bijna altijd bergaf natuurlijk. Op maandag precies 100 kms tot Sisteron erbij. Ik heb gekozen, zoals een goede vriend me al adviseerde, om de Durance te volgen, dat is een omweg. Mijn benen, eigenlijk ik helemaal, hebben absoluut geen zin om nog te klimmen. Dat moet nog geregeld maar gelukkig nooit lang of heel steil. Vandaag heb ik maar 55 kms gedaan, en het dalen is nu voorbij. 150 kms naar beneden, ik heb het zeer gewaardeerd. Vandaar die omweg. Vandaag heb ik maar 55 kms gedaan, en het dalen is nu voorbij. 150 kms naar beneden, ik heb het zeer gewaardeerd. Ik heb vandaag zo weinig gereden omdat het te heet is. Niet te doen. Morgen is het weer zo`n afstand naar Aix en Provence. Daar hoop ik dan zo op de middag te zijn, voor de grote hitte. Er is daar op het moment een overzichtstentoonstelling van Cézanne, die ga ik maar eens bekijken. Het moet een mooie stad zijn, waar ik, geloof ik, nog nooit geweest ben. Even tijd voor nemen dus.