Odo 1712. De rit naar Arles ging weer onder aangename weersomstandigheden. Maar bij het opbreken van de tent stroomde het zweet weer in de brilleglazen, terwijl het als je rustig blijft en bv. lekker fietst heel aangenaam is. Langs plataan-omzoomde wegen en het kustmeer van Berre, ik zit zowat aan de Middellandse zeekust. Het departement heet "Bouches du Rhône" (mondingen van de Rhône) en het is een laaggelegen, vaak moerassig land. Wij leven ook in een delta, het is dus een beetje Zeeland, maar dan droger, heter en andere grond. Arles heeft een binnenstad met overblijfselen uit periodes vanaf de Kelten, Romeinen en meer, inclusief een enorm aquaduct en dito amfitheater (een arena). Jammer is dat de Rhône, die door de stad stroomt, onzichtbaar is omdat een een dijk, een muur van ca. 4 meter als bescherming is gebouwd. Dat heb je met steden in delta’s. Als de Amerikanen niet zo’n hekel aan belasting betalen hadden zouden ze met zo’n dijk New Orleans beschermd kunnen hebben, nu hadden ze er slecht onderhouden zg. levees en de gevolgen kennen we. Van Gogh heeft hier gewoond en gewerkt. Veel van zijn van hitte zinderende schilderijen zijn hier gemaakt. Ik ben hier in 1967, toen ik eigenlijk nog in de laatste maand van mijn diensttijd zat (ik was echter goede maatjes met de administrateur), met Jan Hein in zijn FIATje 600 geweest, herken echter niets meer. Later ook met Eveline, maar na één keer hebben we besloten niet meer ’s zomers hierheen te gaan: te heet.

Heb gehoord dat het een mooi corso was. Gefeliciteerd Zundert.