Op zondag om 1300 uur rijd ik Mainz binnen en passeer een Turks internetcaf’e. Even stoppen. In het kort: veel tegenwind, ca 100 km/dag, regen, zon en wolken. Temperatuur goed. Ca. 440 kms gedaan, ik moet nog heel veel verder. Verder dan ik gedacht heb, vermoed ik. We gaan maar gewoon verder.
Lang: Gisteren kliedernat geworden in een hoosbui in een smal stuk van het Rijndal, waar niets te schuilen was. Later een heel smal tunneltje onder het spoor gevonden. Toen het over was me druipend gemeld bij een historische Bett&Bike in Oberwesel. De sullen waren droog, goede Agu-tassen met covers. Daar ben ik weer helemaal bekomen, hoewel ik vanmorgen weer met natte voeten moest beginnen, want schoenen nog nat. Dat lijkt een permanent probleem te worden, ik zal wel rimpelvoetjes hebben als ik terug ben. Het was ook nog een Konditorei, mijn fiets stond geparkeerd tegen de vitrine met de lekkerste taarten. Het ontbijt was erg lekker! In dat stadje zijn veel opnames gemaakt voor Die Heimat, er stonden her en der in de stad borden met teksten en foto’s Van Herman en Clarissa, en het huis boven op de berg was vanuit het dal te zien. Met Eveline  ben ik hier ook geweest toen we naar Oostenrijk fietsten, maar toen hebben we dit niet opgemerkt.  Vandaag ga ik van Mainz langs de Rijn verder naar het zuiden, toendertijd  met Eveline gingen we oostelijk verder langs de Main. Vanaf nu ben ik echt helemaal alleen!
Dat doet me deneken aan:  Ik zat een paar dagen geleden in Bad Breisig met kopje koffie te pauzeren. Het stikt daar van de – laten we zeggen – touringcartoeristen. Wel gezellig, maar ik hoef daar niet altijd tussen te zitten. Hoor ik in de massa onvervalst Tilburgs. Het was de Tilburgse jeu-de-boules-club. Dat bestaat en dat doet het internationaal. Het ging – op z’n Tilburgs – nogal luid en hartstikke plat en met navenante humor. Kenners kunnen zich nu iets voorstellen. Een gesprekje kon niet uitblijven. "Zoo-zoo, zeidegij op de fiets? Op welke fiets?" Dat was allemaal gemakkelijk, maar toen: "Zeidegij helemaol alleen dan? en Vindegij da gezellig dan?" Die eerste van deze 2 vragen kon ik snel beantwoorden, op de tweede bleef ik het antwoord schuldig. Later – verder fietsend – heb ik er veel over nagedacht. Gezellig kan ik het natuurlijk niet noemen, hoewel ik het best met mezelf kan vinden zo onderweg. Maar het is iets anders dan gezellig, alleen weet ik niet wat. Daarover nadenken mag best een dag duren, misschien is het dat wel. Tja, ik ben er nog niet uit, maar dat zou wel eens de kruks van zo’n trip kunnen zijn. We zien wel.
Groetjes weer, amuseer je en tot later,
Frans