In Cambodja liggen de rijstvelden er leeg en dor bij. De laatste oogst is in november-december geweest en men heeft ons verteld dat in augustus weer geplant wordt. We verbazen ons erover dat deze vruchtbare grond een maand of acht ongebruikt blijft. Het is dan wel droge tijd, maar het land is laag en vlak en de waterstand is zo hoog dat ook nu nog sommige velden onder water staan. Waarom gaat de Cambodjaanse boer niet het veld op om een extra oogst binnen te halen? Is het de cultuur: laat maar zitten, het is goed zo. Dit is wel een clich’e beeld van de Cambodjaan. Of is het de (prijs)politiek, gedwongen afname o.i.d. Of ligt het aan de verwoestingen door de Khmer rouge, die veel van de infrastructuur van de irrigatiesystemen vernield heeft. Ook de sociale systemen die nodig zijn om een irrigatiesysteem te beheren zijn toen weggevaagd, alsmede de kennis daaromtrent. Het is echter 30 jaar geleden dat hier een einde aan kwam, dus tijd genoeg voor herstel, zou je zeggen.
Met deze vragen in ons hoofd reden we Vietnam in, en inderdaad: hier zijn de velden groen en groeit de rijst. De omstandigheden qua klimaat, grond en water lijken ons dezelfde. Dus zitten we tot op heden met de vraag: waarom hier wel en daar niet?
Verschillen in beeld:
Eveline nadert na 12 km zandweg de Cambodjaanse grenspost, een verzameling houten hokjes een vlag en een kromme scheefhangende slagboom
200 meter verder, de Vietnamese grenspost
Rijstveld in Vietnam
Hallo Frans en Eveline,
In twee dagen jullie berichten van twee weken bijgelezen. Indrukwekkend verhaal over de ontmoeting met de 65-jarige man die de Khmer Rouge aan den lijve heeft ervaren. Phnom Péhn is natuurlijk als grote stad een trekpleister voor alles wat los en vast loopt, niet verwonderlijk dat jullie er al snel genoeg van kregen. Interessante opmerkingen over het koolassiepad. Een van mijn hardloopvrienden heeft net zijn achterplaats bestraat met kaaikoppen van een of andere weg in de buurt van Zundert.
De foto van de levende eenden vastgebonden op de brommer heb ik inmiddels doorgestuurd naar Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren in de tweede kamer. Ook de foto van de grensovergang van Cambodja was bijzonder.
Jullie weten inmiddels dat we flink geschaatst hebben. Ik heb al ge-sms’t dat ik de Ankeveense Plassentocht en de Molentocht had gereden. Vorige week vrijdagochtend, na vier dagen flinke dooi, maar één donderdagnacht met enkele graden vorst met slechts 7 anderen op een prima ijsvloer van de Flaes geschaatst. Heerlijk dus. Maar nu liggen de schaatsen alweer op zolder en maken we ons op voor de skivakantie in Seefeld. Michaël en Tessy, Selma en Dirk gaan allemaal mee! Twee met de trein dus, maar wel heel gezellig.
Ik hoop dat het lukt met het omboeken van de tickets. Jullie zijn inderdaad snel geweest. Met Google Maps op het scherm bij het lezen van jullie berichten, zag ik dat jullie al op de helft van de tijd in cambodja zaten. Dus nog enkele honderden km’s erbij naar Hanoi. Zou mooi zijn als dat lukt. Zijn jullie daar al geweest? Volgens mij wel.
Dan nog een advies aan Frans: probeer Eveline niet te verleiden tot zinloze discussies over het nut van mineraalwater of het gebruik van keuken- of zeezout. Zelfs een amateur filosoof moet betere onderwerpen kunnen vinden om vragen bij te stellen.
Veel groeten van ons allemaal, zowel in de privéomgeving als op het werk. Wij proberen op beide fronten vol te houden.
Met hartelijke groet,
Ronald