Medellin heeft een heel erg slechte naam in de wereld. Die is echter gebaseerd op dingen die in het verleden plaatsvonden. Na het uitschakelen van Pablo Escobar heeft de stad, onder leiding van een krachtige burgemeester en gesteund door het stringente veiligheidsbeleid van president Uribe een metamorfose ondergaan. De miljoenenstad ligt in een smalle vallei, is dus lang van noord naar zuid en veel vooral arme wijken liggen tegen de steile berghellingen. De Metro, die overigens nergens onder de grond ligt en die drie kabelbaantrajecten tegen de hellingen heeft, heeft er voor gezorgd dat de verschillende wijken onderling met elkaar verbonden werden en heeft een economische boost opgeleverd. Daarnaast is en wordt er heel veel gedaan aan het opknappen van wegen, straten en pleinen. Ook op cultureel niveau is er enorm geïnvesteerd. Botero heeft zijn werken ter waarde van 120 miljoen USD aan de stad geschonken. Er staat nergens in de wereld meer hoogbouw in de planning als in deze stad. De bewoners zijn nu weer trots op hun stad, vertellen dat graag tegen ons en horen dat ook weer graag van ons terug. We worden nog steeds dagelijks welkom in Colombia en welkom in Medellin gewenst.
De stad heeft nu een aantal prachtige plekken en ook nog heel veel lelijke. Maar ze leeft! 
De foto’s: vanaf hier.